Fic 魔道祖师 Mo Dao Zu Shi : Secret Diary 1/??

Title : Fic 魔道祖师 Mo Dao Zu Shi
Type :  Dialogue Fiction

Topic : Secret Diary  บันทึกของวั่งจี ถึงเว่ยอิง

Pair : หลานวั่งจี x เว่ยอู๋เซี่ยน
Chapter 1 : กิจวัตรยามเช้าของปรมาจารย์อี๋หลิง และหานกวงจวิน

คำเตือน 

• Fic เรื่องมีความเกี่ยวข้องกับความรักระหว่างเพศเดียวกัน หากมีทัศคติที่รับไม่ได้กรุณากดออก

คำชี้แจง

• Fic เรื่องนี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาหลักใดๆ ของปรมาจารย์ลัทธิจารย์ Mo Dao Zu Shi 魔道祖师 ที่อาจารย์ Mo Xiang Tong Xiu เจ้าของผลงาน เป็นเพียงเรื่องสมมติที่จินตนาการมาจากความคิดผู้แต่ง
• ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน Fic เรื่องนี้กันนะคะ ถ้าชอบอย่าลืมช่วยกันคอมเม้นท์ โหวต แชร์ ถูกใจ หรือติดตามเป็นกำลังใจให้แก่คนเขียนนะคะ
• หากมีผิดพลาดประการใด ไม่ถูกใจท่านผู้อ่าน ต้องกราบขออภัยล่วงหน้าค่ะ
• รักนักอ่านทุกท่านคะ

============================

สารบัญ Fic / นิยาย / บทความของ Suky

============================

Secret Diary  บันทึกของวั่งจี ถึงเว่ยอิง

บทที่ 1 : กิจวัตรยามเช้าของปรมาจารย์อี๋หลิง และหานกวงจวิน

**คำเตือน**

ฟิคเรื่องนี้ ราดฟีลเตอร์คนหลงเมียขั้นสุด

กรุณาใช้จักรยานในการอ่าน...

อย่าเอาความจริงอะไรมาก

กับบันทึกลับคนเห่อเมีย 3018

ลงชื่อผู้ประพันธ์ (หลานวั่งจี )

ตั้งแต่อยู่ร่วมชีวิตด้วยกันมา

ข้าได้เรียนรู้ว่า นิสัยต่าง ๆ ของเว่ยอู๋เซี่ยน ช่างแตกต่างจากที่คิดไว้มากนัก

แม้ว่าเจ้าตัวจะมีภาพลักษณ์เสเพล จากคำพูดจาท่าทีไม่ได้ความก็ตาม

แต่พอได้เห็น ลอบสังเกตเบื้องลึกเบื้องหลัง

ทุกซอกทุกระวางในชีวิตประจำวัน

นับว่าเว่ยอิงเป็นบุคคล ที่เคร่งครัดคนหนึ่งทีเดียว

ยกตัวอย่างเช่นกิจวัตรการหลังจากตื่นนอน...

ก่อนอยู่ร่วมกัน ข้าได้คำนึงถึงนิสัยสันดานของเว่ยอิง ว่าเป็นคนขี้เซาไม่เอาไหน

ตื่นตอนตะวันสูงเลยยอดไม้ไป งัวเงียไม่สร่างฤทธิ์สุราจากคืนวาน

เอาเข้าจริง กลับพลิกตลบไม่เป็นดังที่คาดการณ์

แม้การตื่นนอนยามเฉิน จะดูสายไปบ้าง

แต่ก็ตื่นเป็นกิจวัตร ไม่มีล่าช้า หรือหลับเตลิดเกินยามนี้เลยสักวัน

อีกทั้งตื่นจากหลับฝันได้เอง โดยไม่ต้องให้ใครไปเรียกปลุกเลยสักครา

แม้จะร่ำสุราค่อนคืนมา ก็มักจะตื่นนอนตอนนี้ตลอดเวลา ไม่คลาดเคลื่อนเลยจนน่าแปลกใจ

ตื่นแล้วมักพลิกตัวนอนตะแคงอยู่ครู่หนึ่ง

ก่อนจะกะพริบตาลืมตื่น แล้วลอบมองทัศนียภาพนอกหน้าต่าง ตอนรุ่งสาง

ไม่เกินหนึ่งเค่อ ร่างโปร่งจะลุกขึ้นยืน ไร้ท่าทีอืดอาดง่วงงุนเกียจคร้าน

แม้หน้าตาจะเรียบนิ่งเพราะอารมณ์ยังไม่เบิกบาน

แต่ก็ทำการสะบัดผ้าผวยเก็บที่นอน ตบหมอน จัดรอยยับให้เรียบตึง

ประหนึ่งไม่เคยมีคนล้มตัวลงนอนเลยสักครา ทั้งที่นอนของข้า และของตนเอง

ยอดเยี่ยมสมกับตำแหน่งฟูเหรินของหานกวงจวินจริง ๆ เว่ยอิงของข้า

อ้อ ช่วงนี้เป็นช่วงที่ข้าขอเตือนว่า...ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะไปข้องแวะกับเว่ยอิงให้มากเรื่องมากความ

แต่ถ้ามีใครริอาจ อยากยลฝีปากด่าถากถางถึงบรรพบุรุษของเว่ยอิงก็ตามใจ

อารมณ์ช่วงตื่นนอนของเจ้ากาดำนี้ไซร้ ค่อนข้างฉุนเฉียวอยู่พอควร

แค่ทักทาย...เจ้าอาจจะโดนสวนด้วยคำเจ็บแสบเฉือนใจ ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอันใดผิดเลย

ข้ารู้ ข้านี่แหละ เคยโดนวาจาด่าล่อยันผู้ก่อตั้งอวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่ 

เรียกได้ว่าหากวิญญาณบรรพชนรับรู้ยังต้องเสียวสันหลังวาบ แม้มรณาไปแล้วก็ตาม

หลังจากเก็บที่นอน เว่ยอิงจะถือถังน้ำที่อยู่ตรงมุมห้องไปข้างนอก

ซึ่งในถังมีข้าวของชำระร่างกายต่าง ๆ อยู่ภายใน

เว่ยอิงจะทอดน่องเดินตรงไปยังคันโยกสูบน้ำบาดาล

ซึ่งลงจากเฉลียงหน้าห้อง ออกเดินไปไม่เกินสองวาก็ถึงที่หมาย

ก่อนจะออกแรงดึงหางลิงสูบน้ำราวสามระลอกจึงปริ่มถัง

แล้วทรุดนั่งยองรวบผมไปไว้ด้านหลังลวก ๆ หนึ่งที

หลังจากนั้นก็กวักน้ำลูบหน้า พรางเทสบู่เหลวลงฝ่ามือข้างหนึ่ง

แล้วถูฟอกใบหน้านวล หลังจากนั้นก็ล้างฟองออกเผยใบหน้าสดชื่นเนียนใสเต็งตึง

ก่อนจะใช้ผ้าผืนหนึ่งชุบน้ำบิดหมาด ไล่เช็ดอก แขน และหลังคอ

ปิดท้ายด้วย เปิดขวดสมุนไพรกรอกปากบ้วน แล้วอมน้ำเปล่าตามอีกสองครา

หลังจากนั้นก็ชำระล้างทำความสะอาดฟองที่พื้น

ก่อนเช็ดข้าวของใส่ถังไม้ หิ้วกลับมาวางคืน ณ มุมห้อง ที่เดิมของมัน

ซึ่งช่วงเวลาขณะนั้น ข้าเองก็กำลังแต่งตัวใกล้เสร็จเต็มทน

เว่ยอิงก็จะเดินทอดน่อง นำตนมาปรนนิบัติช่วยข้าแต่งตัว

พร้อมรอยยิ้มที่ข้าหวงอยากเก็บไว้ดูเพียงผู้เดียวตลอดทั้งวัน

ระหว่างที่เว่ยอิงใช้มือเรียวกำลังรัดผ้าผูกเอวให้ข้านั้น

เสียงแหบพร่าหวาน ๆ ก็จะกล่าวคำเริ่มต้นวันใหม่ แสนไพเราะให้ข้าได้ยิน

ราวกับคำอวยพรของเทพเซียนบนสวรรค์ก็ไม่ปาน

“อรุณสวัสดิ์ พี่รองหลาน / หลานจ้าน / หลานวั่งจี ”

เห้อ... ทำไมเจ้าไม่บอกว่า ‘อรุณสวัสดิ์ สามี’ ให้ข้าได้ยินสักคราบ้างนะ ภรรยา

แต่...เงียบปากไว้ดีกว่า... ประเดี๋ยว ‘ทุกวัน’ ของข้า จะขาดตอน

ดีไม่ดี ข้าอาจมีรอยฟกช้ำเพิ่มที่ร่างเป็นการสั่งสอนจากภรรยายอดชาย

...เฮ้อ มีภรรยาเป็นยอดบุรุษเช่นนี้ ข้าก็ต้องทำใจ

หลังจากจัดการสายรัดเอวเรียบร้อย

ข้าก็จะกางแขนออก เพื่อให้เว่ยอิงค่อย ๆ สวมเสื้อคลุมใส่แขนข้า

หลังจากนั้นข้าต้องหันตัวหมุน ให้คนเจื้อยแจ้วกล่าวนู้นนี้ ได้ทัศนา

ปรับแต่งเครื่องแต่งกายของข้า ให้เรียบร้อยเข้าที่เข้าทางตามแต่ใจ

สิ่งสุดท้ายคือการจัดแต่งทรงผม

เว่ยอิงมักอารมณ์ดีพิถีพิถันกับเรื่องนี้เป็นไหน ๆ

เสี้ยวใบหน้าผ่องที่สะท้อนคันฉ่อง มักจะเม้มปากจ้องมองศีรษะข้าอย่างตั้งใจ

จัดแจงหวีแต่งผมให้ข้าอย่างละเอียดละออ

แต่ก็นะ... เว่ยอิงชอบกล่าวล้อ กล่าวบ่นเรื่องข้าผมบาง

มักพร่ำพูดถึงสมุนไพรร้อยแปดพันอย่าง

ที่จะมายื้อไม่ให้กลางกระหม่อมข้า เผยหนังหัวก่อนไว้อันควร

ไหนเลยจะชอบพูดถึงผมหงอกข้า แล้วดึงเล่นพรางหัวเราะสรวล ราวกับเด็กน้อยเล่นหาผมหงอกให้บิดา

เฮ้อ... ไว้ร่างโม่เสวี่ยนอวีย่างเข้าอายุเลขสามบางเถอะหนา เจ้านั้นแหละที่จะทึ่งหัวคิดหนักเช่นข้าตอนนี้

เอาเถอะ... แม้ว่าจะเป็นเรื่องราวที่ข้าต้องทนทุกข์ลำบากใจ

แต่ได้ยินเสียงเริงร่าสดใสของเจ้า ก่อนเริ่มทำหน้าที่การงานใด ๆ ข้าก็ยินดีถูกล้อแล้วกัน

และแล้วชีวิตยามเช้าร่วมกันของข้ากับเจ้าก็ใกล้จะหยุดลง

เมื่อมวยผมที่เว่ยอิงมัดอย่างบรรจง มีกวานสวม

พร้อมผ้าคาดผูกเหนือเส้นผมของข้าเรียบร้อย ก็เป็นอันเสร็จพิธี

ข้าลุกขึ้นหมุนกายให้ดวงตาโตคมตรวจตราอีกที

เมื่อพอใจแล้ว ข้า...วั่งจีผู้นี้ ก็จะผลัดเปลี่ยน เป็นผู้จัดแต่งทรงผมให้แก่เว่ยอิง

ใช้หวีกระดองเต่า กวาดสางเส้นผมนุ่มดกดำสลวย

พรางลอบมองหลังคอ บ่า ไหล่ แสนสวย ใต้ชุดนอนสีขาวตัวบางย้วยวาบหวาม

งดงามเฉกเช่นตุ๊กตากระเบื้อง ที่ช่างหัตถกรรมบรรจงสรรสร้างให้เลิศเลอตระการ

ก่อนข้าจะกลืนน้ำลาย แล้วหวีกวาดเส้นผมสีดำครึ่งหัว รวบกำไว้หนึ่งช่อ

ตวัดเส้นเชือกสีแดงพันรอบ รัดไว้ไม่ให้ปรกใบหน้างาม

เว่ยอิงจะตรวจตราผ่านกระจก แล้วเอี้ยวคอแย้มยิ้มให้ข้า เป็นการบอกว่าพึงพอใจ

บางวันก็ตบรางวัลให้ โดยการหอมแก้มฟอดใหญ่ ทำเอาใจข้าพองโต

ก่อนเจ้ากระต่ายดำจะหายลับไปในฉากกั้น เพื่อผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าอาภรณ์

เสร็จสิ้นจากนั้น เราทั้งสองก็จะมุ่งหน้าไปที่โถงอาหาร เพื่อทานสำรับเช้าด้วยกัน

พูดคุยเรื่องโดยทั่วพอกระสัย แล้วแยกย้ายไปทำหน้าที่ประจำวันของตน

นี่แหละ...คือ กิจวัตรยามเช้าของข้ากับเว่ยอิง

ลงชื่อ... ( หลานวั่งจี )

【บทที่ 1 - จบ】

โปรดติดตาม ตอนต่อไป

จะรีบไปไหนๆ ถ้าชอบและถูกใจ Fic เรื่องนี้ 

อย่าลืมส่งมอบคำติชม หรือให้กำลังใจ กับ Suky ได้ที่

『กล่อง Comment ด้านล่าง』

ไม่ต้องสมัคร/ลงทะเบียนให้วุ่นวาย พิมพ์ได้เลย! 

หรือ

『Tweet ของ Fic เรื่องนี้』

หากท่านเล่นทวิตเตอร์ เมนชั่นคุยกันใต้ทวีตเรื่องนี้

คลิ๊กตัวอักษรสีฟ้าเลย

ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน Fic เรื่องนี้นะคะ อิอิ

ติดตามผลงาน Fic / นิยาย ของ Suky ได้ที่

============================

สารบัญ Fic / นิยาย / บทความของ Suky

============================